السلام علیکم یا اهل بیت النبوه
مرحوم مجلسی در کتاب بحارالانوار از مقتل آل الرسول اخطب خوارزمی حدیثی را به این شرح نقل فرموده:
اعرابی مشرف شد محضر مبارک حضرت حسین بن علی(ع) و عرضه داشت: ای پسر رسول خدا دیه کاملی را ضمانت کرده ام و اکنون از پرداخت آن ناتوان هستم پیش خود گفتم از کریم ترین مردم آن را درخواست می نمایم و از اهل بیت رسول خدا(ص) کسی را کریم تر ندیدم. حضرت فرمودند: ای برادر سه مسئله از تو می پرسم اگر یکی را جواب گفتی یک سوم مال را به تو می دهم اگر دوتا را پاسخ دادی دوسوم آنرا به تو داده و اگر هرسه را جواب دادی همه مال را به تو خواهم داد. اعرابی عرض کرد: ای پسر رسول خدا آیا مثل شما از مانند من سوال می کند؟! شما اهل علم و شرف هستید چه طرف قیاس با من می باشید؟
حضرت فرمودند: بلی ولی از جدم رسول خدا (ص) شنیدم که می فرمودند: به هرکسی به میزان معرفتش احسان باید نمود.
اعرابی عرضه داشت: از آنچه رای مبارکتان هست سوال بفرمایید اگر جواب دادم که هیچ والا از شما یاد خواهم گرفت.
حضرت فرمودند: کدام یک از اعمال افضل و برتر است؟
اعرابی عرض کرد: ایمان به خدا.
حضرت فرمودند: چه چیز موجب نجات از هلاکت است؟
اعرابی عرض کرد: اطمینان به خدا.
حضرت فرمودند: زینت مرد به چیست؟
اعرابی عرض کرد: به علمی که همراهش حلم و بردباری باشد.
حضرت فرمودند: اگر علم نداشت چطور؟
اعرابی عرض کرد: به مالی که با آن مروت و جوانمردی باشد.
حضرت فرمودند: اگر آن را نداشت چطور؟
عرضه داشت: به فقری است که همراهش صبر باشد.
حضرت فرمودند: اگر آنرا نیز نداشت چطور؟
اعرابی عرض کرد: صاعقه ای از آسمان بیاید و او را بسوزاند زیرا چنین شخصی استحقاق آن را دارد.
حضرت خندیدند و کیسه ای که در آن هزار دینار طلا بود به اضافه انگشتری که قیمتش دویست درهم بود به وی داده و فرمودند:
ای اعرابی دینارها را صرف طلبکارانت کن و انگشتری را صرف معونه خود نما.
اعرابی عنایت حضرت را گرفت و عرضه داشت: خداوند متعال میداند رسالت خود را کجا قرار دهد.
بحارالانوار ج (44) ص(196)
